Op een dag vroeg een kennis aan mij of ik wel eens een klokje gezien had met een Nederlandse dag en datum aanduiding. Een oude vriend die hij met raad en daad bijstond wist niet meer welke dag het was. De klokjes met tijd en datum die te koop waren hadden alleen Engelse tekst en Engels ging niet meer. Ik stelde voor dat ik voor hem een computerprogramma zou maken met de Nederlandse klok en datum en een oude PC was gauw gevonden. Nu dat was snel af maar met een PC kan je natuurlijk nog veel meer. Er kwam een fotopresentatie bij. Ieder uur een andere foto, van heden en verleden. Oude foto’s die hij nooit meer bekeek kwamen onder zijn aandacht en tartte zijn geheugen. Het waren er al spoedig een paar honderd zodat er veel afwisseling in foto’s kwam. Om er op te wijzen dat het bedtijd was, kwam er ‘s avonds om elf uur een zwart scherm met de tekst ‘welterusten’ erop. Om half twaalf werd het scherm helemaal zwart en om zeven uur ’s ochtends startte het normale programma weer op. Helaas werd de man steeds vergeetachtiger. Hij ging zelfs boodschappen doen als de wijkverpleegster kwam en ook zijn pillen werden vaak vergeten. Daarom kwam er een medische rubriek die waarschuwde als er die dag iets medisch stond te gebeuren en ook kwam er een rubriek ‘diversen’, waar allerlei boodschappen in konden worden gezet. Eten werd vaak vergeten dus kwam er om vijf uur een foto van een magnetron op het scherm met een gesproken mededeling dat het tijd was om een maaltijd op te gaan warmen. Om zes uur werd hier nogmaals aan herinnerd met een ‘eet smakelijk’ Ook verjaardagen werden vergeten. Een vermelding met foto wie er die dag jarig was werd aan het programma toegevoegd, al dan niet met een vrolijk muziekje. Zo werd mijn kennis op zijn eigen verjaardag gebeld. Zijn oude vriend had de boodschap op het scherm gelezen, hartverwarmend!

Op een dag vroeg een kennis aan mij of ik wel eens een klokje gezien had met een Nederlandse dag en datum aanduiding. Een oude vriend die hij met raad en daad bijstond wist niet meer welke dag het was. De klokjes met tijd en datum die te koop waren hadden alleen Engelse tekst en Engels ging niet meer. Ik stelde voor dat ik voor hem een computerprogramma zou maken met de Nederlandse klok en datum en een oude PC was gauw gevonden. Nu dat was snel af maar met een PC kan je natuurlijk nog veel meer. Er kwam een fotopresentatie bij. Ieder uur een andere foto, van heden en verleden. Oude foto’s die hij nooit meer bekeek kwamen onder zijn aandacht en tartte zijn geheugen. Het waren er al spoedig een paar honderd zodat er veel afwisseling in foto’s kwam. Om er op te wijzen dat het bedtijd was, kwam er ‘s avonds om elf uur een zwart scherm met de tekst ‘welterusten’ erop. Om half twaalf werd het scherm helemaal zwart en om zeven uur ’s ochtends startte het normale programma weer op. Helaas werd de man steeds vergeetachtiger. Hij ging zelfs boodschappen doen als de wijkverpleegster kwam en ook zijn pillen werden vaak vergeten. Daarom kwam er een medische rubriek die waarschuwde als er die dag iets medisch stond te gebeuren en ook kwam er een rubriek ‘diversen’, waar allerlei boodschappen in konden worden gezet. Eten werd vaak vergeten dus kwam er om vijf uur een foto van een magnetron op het scherm met een gesproken mededeling dat het tijd was om een maaltijd op te gaan warmen. Om zes uur werd hier nogmaals aan herinnerd met een ‘eet smakelijk’ Ook verjaardagen werden vergeten. Een vermelding met foto wie er die dag jarig was werd aan het programma toegevoegd, al dan niet met een vrolijk muziekje. Zo werd mijn kennis op zijn eigen verjaardag gebeld. Zijn oude vriend had de boodschap op het scherm gelezen, hartverwarmend!